Kiedy jakaś opowieść jest przez dzieci najpierw poznana w wersji filmowej, z czegoś zostają okradzione. Myślę, że ze świata wyobraźni znika jakaś potencjalna historia. Dobrze to widać na ilustracji, którą moja córka sporządziła w swoim Lekturniku do wysłuchanego audiobooka (tu opowieść nr 15 „Gwiazdka”).
Babcia ma tu z włosów zrobiony koczek, a Dziadek – kapelusz, jak to było w wersji Julitty Karwowskiej, autorki projektu plastycznego do bajki w wersji animowanej, ale także ilustracji do książeczki wydanej w 1977 roku przez Naszą Księgarnię. Bo kiedy słyszymy opowieść, którą wcześniej widzieliśmy, od razu nasuwają się nam obrazy gotowe.
(reprodukcje pochodzą z bloga "To dla pamięci")
Myślę, że z podobnym problemem musiał się zmagać Marian Opania, kiedy czytał „Przygody kota Filemona”. Z całą pewnością narzucała mu się charakterystyczna interpretacja Barbary Marszałek. Jeśli pamiętacie, w dobranocce to ona tworzyła głosem wszystkie postaci. Opania – jak na wytrawnego aktora przystało – opiera się sugestywnej interpretacji Marszałek. Daje Filemonowi, Bonifacemu, Dziadkowi i Babci nowe życie, nowy głos, zachęcając tym samym, by i wyobraźnia poszła nowym torem.
Możesz kupić tutaj: Przygody kota Filemona
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Czyta Marian Opania
format nagrania: MP3
czas nagrania: 6 godz.
rok wydania: 2012
numer ISBN: 978-83-10-12245-2
Lekturnik - świetny pomysł!!!! :) możemy zgapić? :) genialna pamiątka, szczególnie że nasze dzieci tyle czytają/słuchają/poznają :) pozdrawiam ciepło i zapraszm na minikonkurs plastyczny na slowemlukrowane :)
OdpowiedzUsuń