Anna Taraska „Kropka z Błędem”

Recenzuje Kasia Ledwoń-Śleziak


Kiedy pokazałam swojej 11-latce, co będziemy dziś czytać, cała jej postać zdawała się wyrażać foch i unik. No tak – pomyślałam sobie – jakoś przebrniemy przez tematy ortograficzno-interpunkcyjne, które są zmorą mojej dyslektycznej latorośli, skoro Ktoś napisał o tym książkę dla dzieci. Ale sama też już byłam nastawiona raczej na przebrnięcie przez strony dzieła niż na przygodę literacką. Zachęcające okazały się duża czcionka oraz duże i liczne ilustracje – będzie szybko, damy radę - stwierdziłam.


 Zaczęłyśmy pierwszą stronę, potem drugą i zrobiło się sympatycznie. Bohaterka Anny Taraskiej dała się polubić, chociaż jest znakiem interpunkcyjnym, można ją sobie wyobrazić jako małą dziewczynkę, o którą troszczą się rodzice, która poznaje przyjaciół, ma ciekawe przygody i której siostra – Kreska – staje przed wyborem przyszłego zawodu. Może będzie ukośnikiem („Dobry zawód, łatwo potem dostać pracę w księgowości”, stwierdza mama Kropki), może zostanie myślnikiem, a może pójdzie za marzeniem zostania laseczką półnuty? I tak płynnie ze znaków polonistycznych przechodzimy razem z Kropką do znaków muzycznych i matematycznych. Czytelnik dowiaduje się, czym jest errata, co to jest wektor, że krzyżyk (na pięciolinii) podwyższa dźwięki (w książce zaaferowany mówi podwyższonym tonem), a B-mol je obniża – wszak występuje jako smutna postać o obniżonym nastroju. I właśnie te skojarzenia, plastyczny język, fantastyczna gra słów, odwołanie się do naszych – dorosłych – stereotypowych skojarzeń sprawiły, że „Kropkę z Błędem” przeczytałam z prawdziwą przyjemnością i uśmiechem. No bo jak tu się nie uśmiechnąć na skojarzenie, w którym pan Korektor rozprawia się z błędami, kontrolując stronę i wlepiając biały mandacik, kiedy „kilka liter przekracza linie w niedozwolonym miejscu”? Jak nie spojrzeć z czułością na mamę głównej bohaterki, która w trosce o starszą córkę uważa, że klucze wiolinowe to podejrzane towarzystwo, w końcu to „artyści”? I jak nie pokiwać głową ze zrozumieniem na historię pani Cudzysłowowej, której mąż (pan Cudzysłów) wyjechał kilka lat temu do pracy w angielskim artykule naukowym i nie daje znaku życia? Obok tych przykładów z życia wziętych rozgrywa się historia z Błędem w tle – Błąd to przybłęda (znów ta urocza gra słów), stający się najlepszym przyjacielem Kropki. I kiedy najlepszy przyjaciel znika bez śladu, mała Kropka odważnie zaczyna go szukać – wyprawia się na poszukiwania do innego zeszytu, do dalekiej, zakurzonej książki i tam poznaje swoich nowych przyjaciół, którzy pomagają jej rozwiązać zagadkę zniknięcia Błęda. A Błąd okazuje się nie być zwykłym Błędem, Kropka musi zahaczyć o poezję, o prawdziwe rymy, o prawdziwe pisarstwo, a nie jak dotąd tylko o naukę kaligrafii w zeszycie w trzy linie…


Autorka w swym debiucie literackim zarysowała postacie wyraziście, odnajdujemy tu znane nam typy ludzkie, opisane z sympatią i humorem. Całość sprawia, że jest to książka i dla dzieci, i dla czytających im dorosłych (ci drudzy, na pewno nie będą się nudzić). A dzieci przy okazji przygód Kropki poznają znaki interpunkcyjne i utrwalają sobie ich funkcje (bo wykrzykniki przybiegają z krzykiem a pana Pytajnika nosi po świecie, w którym, szuka odpowiedzi na swoje pytania), dowiadują się też sporo o przyjaźni oraz o tym, że nie trzeba wierzyć stereotypom i że nie każdy błąd jest zakazany, czasem się chce mieć na stronie takiego oryginalnego Błęda. „No bo czym byłoby życie bez Błęda? Smutną szarą ortografią…” – to jest ulubione zdanie mojej córki, zapamiętane przez nią na amen i wykaligrafowane pięknie w jej osobistym notatniku. Skoro taki był efekt czytania, wydaje mi się, że książka Anny Taraskiej miała na celu nie tylko zapoznać dzieci z interpunkcją, ale także oswoić je nieco z błędami – przekazać, że takowe się zdarzają i nie jest to koniec świata. I to jest ważne więc na tym koniec. Koniec i kropka ;-)

Kasia:)



Ilustracje: Daria Solak
Oprawa: twarda
Rok wydania: 2018
 Liczba stron: 96
 ISBN: 978-83-8150-008-1
Wydawnictwo Dwie Siostry

Komentarze

  1. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz