Lidia Miś "Opowieści biblijne dziadzia Józefa"

Staram się w niedzielę zwolnić. Nie zawsze mi to wychodzi, bo okazuje się, że odpoczynek w Dniu Pańskim na łonie rodziny, zwłaszcza zimą, to sporo bezczynności. Dziś jednak jest trochę inaczej. Książka, o której chcę napisać, po prostu musi być przedstawiona w Niedzielę! Dlatego pracuję:)

Przybliżanie dziecku Biblii to wyjątkowo mało popularny i ciężki kawałek chleba. Tego zadania podjęła się Lidia Miś w książce Opowieści biblijne dziadzia Józefa. Czytamy tu historię biblijnego Józefa, który miał prorocze sny. Wynikało z nich, że bracia, a nawet rodzice, będą mu się kłaniali. Bracia oczywiście byli zazdrośni i kiedy nadszedł sprzyjający moment, sprzedali go do Egiptu. Józef, który przyjmował życie takim, jakie jest, ciężko pracował w domu swego pana. Niesprawiedliwie posądzony został jednak wtrącony do więzienia. Tam objawił się jego talent do tłumaczenia snów. Szczęśliwym zrządzeniem losu wyjaśnił znaczenie snu faraona, który z wdzięczności mianował go zarządcą Egiptu. Po siedmiu latach, kiedy nastał głód, bracia Józefa przyszli do Egiptu, by prosić o chleb. Józef rozpoznał ich, ale nie zdradził się ze swym odkryciem. Wykorzystując podstęp, sprawił, że bracia przyznali się zarządcy do zła, które uczynili, a nawet byli gotowi ponieść karę. Józef wybaczył im jednak.

Rzecz jest jednak włożona w usta dziadka, co sprawia, że nie wyczuwamy nachalności, narzucania tekstu biblijnego czytelnikowi. Historia zaczyna się, kiedy to dwie siostry – Kasia i Lidzia (zapewne literackie wcielenie autorki) jadą na domaradzką wieś Poręby. Tam, w drewnianym domku mieszkają dziadkowie. Kiedy Kasia uskarża się, że Lidzia zbudziła ją o poranku i przerwała piękny sen, dziadek zaczyna swoją opowieść. A gdy później Kasia oskarża Lidkę o kradzież słonia – dziadziuś kontynuuje historię, której opowiadanie przerwał wcześniej.

Zadaniem krótkiej opowieści jest nie tylko przybliżenie biblijnego tekstu. Lidia Miś pokazuje, że Biblia pozostaje żywa i aktualna, że można ją odczytywać w kontekście własnego życia także dziś. Autorka – jak sądzę – chce też zatrzymać ciepłe wspomnienie. Jak dowiadujemy się bowiem z okładki: „Dziadziu Józef żył naprawdę”.

Sympatyczna, ciepła książeczka. Warto byłoby jedynie popracować nad stylem tej opowieści. Pojawiające się chwilami dziwne stwory językowe utrudniają lekturę.

A już jutro konkurs, w którym do wygrania ta właśnie książeczka z autografem autorki oraz zakładki do książek:) Zapraszamy:)

Strona domowa autorki 

Możesz kupić tu: Opowieści biblijne dziadzia Józefa