Marek Kamiński, Elżbieta Zubrzycka "Marek - chłopiec, który miał marzenia"

Książka o dzieciństwie Marka Kamińskiego, współczesnego podróżnika, który jako pierwszy na świecie zdobył dwa bieguny w ciągu jednego roku, otwiera serię o wielkich ludziach. Fakt, że książkę opublikowało Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne oraz że wspomnienia spisała i opracowała Elżbieta Zubrzycka, nie pozostaje tu bez znaczenia. Zubrzycka jest autorką publikacji psychologiczno-pedagogicznych, z których dwie miałam tu już okazję przedstawić (Powiedz komuś!, Jak pomyślę, tak zrobię). Ich celem jest ukazać dziecku czyhające na niego zagrożenia – te z zewnątrz, i te pochodzące z wnętrza. Wskazując rozwiązania, dąży się do ratowania dziecka między innymi przed ograniczającymi go cechami charakteru, jak brak pewności siebie, krytycyzm, nieśmiałość. Książka o Marku Kamińskim ma ten sam cel. Można więc o niej powiedzieć, że to literatura tendencyjna.

Marek przywołuje z pamięci wydarzenia mające wpływ na jego życie i kształtujące charakter. Dowiadujemy się na przykład, że jako pięciolatek miał otwarte złamanie reki, które później źle się goiło. Chłopiec miesiącami przebywał z dala od domu, w sanatoriach i można rzec, że jedynie upór rodziców uratował mu rękę. (To wydarzenie w dużej mierze zdecydowało później o zabraniu ze sobą na wyprawę niepełnosprawnego Jasia Meli.) Czytamy o fascynacji zimą i nartami, o miłości do książek i pasji zdobywania wiedzy. Mnie absolutnie zaskoczyła informacja, że mając 13 lat, wyruszył w swoją pierwszą, samotną (bez rodziców) podróż. Był to rejs statkiem do Danii. Rok później Kamiński wybrał się do Maroka. Dla mnie jako rodzica to szokująca wiadomość! :)

Do czytania książki zachęca zdecydowanie postać jej bohatera! Niestety mogłabym, myślę dość celnie, wskazywać fragmenty, gdzie głos oddaje się Kamińskiemu, a gdzie zabiera go Zubrzycka. Przywoływane wspomnienia zostały podporządkowane myśli pedagogicznej. Kiedy bohater wspomina łuskanie bobu, po chwili przychodzi refleksja: „nawet jeśli czegoś nie umiem, to nie znaczy, że się nie nauczę”. Fragmenty dotyczące nauki jeżdżenia na nartach czy na łyżwach okraszone są wstawkami w stylu „nie załamuj się, próbuj, na pewno się w końcu uda”. Zupełnie niezrozumiały dla mnie jest rozdział o Połczynie, który jakby wprost wyjęty został z przewodnika turystycznego. Myślę, że gdyby oddać pióro Kamińskiemu rzecz byłaby o wiele ciekawsza. Ta biografia obroniłaby się sama! Szkoda też, że nie wierzy się w dziecko. Jestem pewna, że każdy dziesięciolatek wyciągnąłby coś dla siebie z tej historii, zafascynowałaby go odwaga i pasja Kamińskiego. Pozostaje ufać, że dzieci nie wyczują tego nachalnego dydaktyzmu. Trochę mi szkoda tej książki… aż chce się ją przeredagować!

Wydało GWP

Możesz kupić tutaj: Marek – chłopiec, który miał marzenia