Lidia Miś "Serce Lasu"

Utwór Lidii Miś Serce Lasu składa się z sześciu części, ksiąg opisujących przygody poszczególnych grup istot zamieszkujących tytułowy las, którego dokładnej lokalizacji należy szukać w wyobraźni poszczególnego czytelnika. Jak w przypadku wielu książek dla dzieci poruszających tematykę fantastyczności świata i zagłębiających się w rzeczywistość baśniową, tak i tu napotykamy elementy typowe dla gatunku. Mamy więc całe mnóstwo sztandarowych postaci fantastycznych, takich jak: smoki, jednorożce, elfy, nimfy, trolle i skrzaty. Pojawiają się także zwierzęta obdarzone zmysłem mowy, wiekowe zielarki posiadające magiczną moc oraz złe wiedźmy. Nad ładem życia lasu czuwają przeróżne boginki. Autorka przybliża nam zwłaszcza postać jednej z nich, Medeine, która strzeże zdrowia i pomyślności wszelkich istot żywych, swoistą dobrodziejkę ukochaną przez wszystkich. Dodatkowo, podczas lektury napotykamy wszelkiego rodzaju magiczne przedmioty, stajemy w obliczu niebezpieczeństw, wyzwań, magii, doświadczamy odwagi, strachu lub nieporadności licznych bohaterów. Jak w każdej baśni, i tu stykamy się z określonym przekazem wartości moralnych, które identyfikują postaci pozytywne, przeciwstawiając je osobnikom złym bądź niegodziwym. Wiele opowiadań ze zbioru Serce Lasu charakteryzuje się wyraźnym morałem mającym na celu edukację najmłodszych czytelników.

Opisywane przygody dotyczą najczęściej wybranego bohatera, przedstawiciela istot zamieszkujących las, czasem jednak skupiają się na większej grupie stworzeń czy też ludzi. Człowiek bowiem także pojawia się w magicznym lesie, choć nasze plemię nie zyskuje zbyt pochlebnej opinii. Ludzie są zwykle albo bezrozumnie okrutni i niegodziwi (jak w opowiadaniach Zuchwałość drwala, Labirynt), albo po prostu przyjmuję pozę ignorantów kierujących się zabobonami i uprzedzeniami (Zielarka). Oczywiście zdarzają się pozytywne wyjątki (Strażniczka wodospadu). Jak już wspominałam, każda z ksiąg zajmuje się prezentacją poszczególnych mieszkańców lasu. Przy okazji dowiadujemy się o ich charakterze i typowym zachowaniu. I tak na przykład trolle są z natury złośliwe, lubią psocić i leniuchować, a najlepiej w ogóle nic nie robić. Oczywiście oprócz czynienia psikusów innym. Skrzaty trzymają się razem, rzadko kontaktują się z kimś spoza swego królestwa, ale nie znaczy to, że odmawiają pomocy w potrzebie. Nimfy myślą tylko o jednym: jak zwabić do siebie największą liczbę młodzieńców i omotać ich swoim cudownym śpiewem. Smoki zaś odznaczają się typowym ich gatunkowi samolubstwem, chociaż skarby przechowują tylko na zasadzie ściśle określonej umowy handlowej.

Serce Lasu wiele zyskuje dzięki bogatej i pomysłowej szacie graficznej. Liczne ilustracje skutecznie ubarwiają opisywany przez autorkę świat magicznych istot. Z drugiej strony tekstowi przydałaby się lepsza korekta, gdyż w oko wpadają pomyłki interpunkcyjne bądź, rzadziej, ortograficzne. Ponadto humor, którego w książce nie brak, chyba nie trafi do najmłodszych czytelników, pojmą go raczej dorośli. Mimo to, dobrze, że w dzisiejszych czasach ktoś jeszcze wraca do świata tradycyjnej baśni i przygód bohaterskich. Z własnej młodości pamiętam, jak dobrze poznawało się z nich samą strukturę świata i różnicę pomiędzy dobrem a złem.

Możesz kupić tutaj: Serce Lasu

Oprawa: Twarda
Ilość stron: 216
Rok wydania: 2009
Wydawnictwo: AD OCULOS
Wymiary: 17.0x23.0cm
ISBN: 9788376130965