Powieść australijskiej pisarki Alison Goodman The Two Pearls of Wisdom wywarła spore wrażenie na świecie literatury fantasy. Z miejsca zdobyła kilka znaczących nagród i wyróżnień (między innymi Aurelis Award dla Najlepszej Powieści Fantasy 2008 roku) oraz została wydana w kilkunastu krajach świata (polską edycję opatrzono tytułem Eon: Powrót Lustrzanego Smoka). Stanowiące pierwszą część zapowiadanej przez autorkę dylogii, The Two Pearls… pozostawiły rzesze czytelników w niespokojnym oczekiwaniu na ciąg dalszy historii, spotęgowany poprzez zakańczający ją intrygujący suspens. Wypadałoby więc zadać sobie pytanie, czym powieść Goodman tak oczarowała tysiące czytelników oraz zastępy krytyków?Należy zacząć od samego tła opowiadanej przez autorkę historii. Goodman posłużyła się bowiem dość rzadko wykorzystywanym w tego rodzaju literaturze folklorem azjatyckim. Jak można się dowiedzieć z dołączonej do książki adnotacji pisarki, inspirowała się ona kulturą i historią Chin oraz Japonii. Na dokładne zapoznanie się z wierzeniami oraz zwyczajami Dalekiego Wschodu poświęciła wiele czasu i wnikliwych badań. Efekt uwidacznia się w powstałym w ten sposób baśniowym świecie, który nabiera niezwykle autentycznych rysów i wyrazistości. W Eonie dominują szczegółowe i przebogate opisy otoczenia, ludzi i przedmiotów. Zwłaszcza te ostatnie zajmują wiele miejsca, charakteryzując się obfitością barwnych detali, z pewnością nieraz nastręczających autorowi przekładu niemałych trudności.
Kolejnym czynnikiem przyciągającym uwagę jest osoba bohatera powieści, a raczej bohaterki – kobiety ukrywającej swoją tożsamość w środowisku niepodzielnie zdominowanym przez mężczyzn. Odrzucenie swej kobiecej natury nie tylko staje się warunkiem przetrwania Eona, ale i stanowi jedyną drogę do zdobycia upragnionego prestiżu oraz potężnej mocy. Entuzjaści prozy feministycznej z pewnością zadowolą się śledzeniem rozwoju głównej bohaterki, która w końcu zrozumie, że pozbywając się kobiecych instynktów, skazuje się na samozagładę. Także i sama fabuła nie należy do najprostszych, pełna jest niespodziewanych zwrotów akcji będących nieodłącznym składnikiem narastającej politycznej intrygi.
Mamy więc do czynienia z typowym cesarskim dworem wieków przeszłych, podporządkowanemu jedynowładztwu „Syna Niebios”. Tak rodzina cesarska, jak i podlegający jej lud opierają swe życie na przestrzeganiu określonych rytuałów oraz wypełnianiu zadań nałożonych na nich przez odwieczne wymagania tradycji. Cesarza oraz jego poddanych wspiera rada dwunastu mędrców sprzysiężonych z dwunastoma smokami, duchowymi bestiami uosabiającymi cnoty. Właśnie zostanie uczniem jednego z lordów Smocze Oko jest ambicją ukrywającej się pod mianem Eona, kalekiego adepta, głównej bohaterki. Niestety, podczas ceremonii wyboru nie zostaje uczniem… ale lordem. Na dodatek Lustrzanym lordem Smocze Oko, powiernikiem dawno zaginionego smoka. Od tej chwili Eon zostaje wplątany w skomplikowany świat pałacowych zależności, manifestacji lojalności, a także niebezpieczną dworską intrygę, w którą zamieszany jest również jeden z pozostałych lordów Smocze Oko. Przez cały czas musi również strzec swej największej tajemnicy – faktu bycia kobietą.
Skomplikowany świat stworzony przez Alison Goodman jest światem przeznaczonym dla dorosłego czytelnika. Dlatego od razu odradzam lekturę młodzieży poniżej wieku ostatnich klas szkoły średniej. Autorka nie przebiera w opisach ani języku. Często spotykamy się z obrazoburczością, brutalnym rozlewem krwi, elementami erotyki. Z samej natury rzeczy świat kultury azjatyckiej skupia się na tematach nieraz szokujących dla europejskiego czytelnika (jak choćby kwestia kastracji czy transseksualizmu). Także kwestie wschodniej duchowości nie mogą pozostać bez echa. Goodman dużo miejsca poświęca procesom przepływu energii między osobą a otoczeniem (na tym zasadza się element fantastyczności powieści). Należy jednak pamiętać, że w dzisiejszych czasach właśnie takie tematy zwykły sprowadzać młodzież na „duchowe” manowce.
Ogólnie rzecz biorąc, powieść Goodman porządnie mnie zmęczyła. Złożyły się na to: natłok informacji, faktów, nachalnej egzotyki, przesyt obrazów. Pewne kwestie (łatwe do rozszyfrowania dla osób choć trochę interesujących się kulturą Wschodu) nużyły, gdy powolnie dochodziła do nich główna bohaterka. Przede wszystkim jednak nie polecałabym książki zbyt młodym czytelnikom ze względu na często nieodpowiednią lub kontrowersyjną treść, która w sumie nie czyni z Eona powieści na tyle wybitnej, by warto się z nią zapoznać za wszelką cenę.
Możesz kupić tutaj: Eon: Powrót Lustrzanego Smoka
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 576
Rok wydania: 2010
Wydawnictwo: Telbit
Wymiary: 14.4x20.8cm
ISBN: 9788360848982
Tłumaczenie: Dariusz Kopociński
Komentarze
Prześlij komentarz