Info ze strony Przecinek i kropka
Decyzją czytelników (głosujących od 9 marca do 30 kwietnia za pośrednictwem strony www.przecinekikropka.pl) tytuł Najlepszej Książki Dziecięcej „Przecinek i kropka” 2010 uzyskała publickacja „Co za szczęście! Co za pech!”. Internauci wybierali najbardziej wartościową i najpiękniej wydaną książkę spośród 10 nominacji wytypowanych przez grono ekspertów.
Co za szczęście! Co za pech!
[Thomas Halling (tekst), Eva Eriksson (ilustracje), Wydawnictwo EneDueRabe]
Jak dowiedli autorzy książki „Co za szczęście! Co za pech”, nawet skomplikowane i, zdawałoby się, dość abstrakcyjne kwestie można przedstawić tak – w słowach i obrazach – by nawet kilkulatek bez problemu je zrozumiał. Obserwując dzień z życia Amandy, mały czytelnik odkrywa względność pojęć i subiektywizm oceny; może się przekonać, że to, jak spojrzymy na daną sytuację, w dużej mierze zależy od nastawienia – bo to o nim właśnie i jego kształtowaniu traktuje ta książka. Ktoś może pomyśleć, że to kwestie zbyt skomplikowane dla kilkulatka, ale nic z tych rzeczy. Lekkość, z jaką opowiadana jest podszyta humorem historia, a także obrazowość ilustracji sprawiają, że ta przewrotna książka o dwóch początkach i dwóch końcach następujących w środku (tak, tak – czytamy raz z jednej, raz z drugiej strony) na pewno zaintryguje każde dziecko i skłoni do zadawania pytań – a przecież właśnie tak poznaje się świat i rządzące nim prawa.
Ewa Świerżewska, Jurorka Konkursu „Przecinek i kropka” 2010
Decyzją czytelników (głosujących od 9 marca do 30 kwietnia za pośrednictwem strony www.przecinekikropka.pl) tytuł Najlepszej Książki Dziecięcej „Przecinek i kropka” 2010 uzyskała publickacja „Co za szczęście! Co za pech!”. Internauci wybierali najbardziej wartościową i najpiękniej wydaną książkę spośród 10 nominacji wytypowanych przez grono ekspertów.
Co za szczęście! Co za pech!
[Thomas Halling (tekst), Eva Eriksson (ilustracje), Wydawnictwo EneDueRabe]
Jak dowiedli autorzy książki „Co za szczęście! Co za pech”, nawet skomplikowane i, zdawałoby się, dość abstrakcyjne kwestie można przedstawić tak – w słowach i obrazach – by nawet kilkulatek bez problemu je zrozumiał. Obserwując dzień z życia Amandy, mały czytelnik odkrywa względność pojęć i subiektywizm oceny; może się przekonać, że to, jak spojrzymy na daną sytuację, w dużej mierze zależy od nastawienia – bo to o nim właśnie i jego kształtowaniu traktuje ta książka. Ktoś może pomyśleć, że to kwestie zbyt skomplikowane dla kilkulatka, ale nic z tych rzeczy. Lekkość, z jaką opowiadana jest podszyta humorem historia, a także obrazowość ilustracji sprawiają, że ta przewrotna książka o dwóch początkach i dwóch końcach następujących w środku (tak, tak – czytamy raz z jednej, raz z drugiej strony) na pewno zaintryguje każde dziecko i skłoni do zadawania pytań – a przecież właśnie tak poznaje się świat i rządzące nim prawa.
Ewa Świerżewska, Jurorka Konkursu „Przecinek i kropka” 2010
Komentarze
Prześlij komentarz