Dziś w swojej roli (matki) poczułam się bardzo zmęczona. Zajmuję się domem i dziećmi 24 godziny na dobę już od siedmiu lat. Jesienny czas to zawsze dla mnie pora trudna, bo mam wrażenie, że obowiązków mi przybywa i świat jakoś tak niemiłosiernie się skurczył. Chwile kryzysu wtenczas przychodzą i próbują mnie łamać. Dziś przydarzył mi się taki moment – dziecko gorączkuje od kilku dni, marudzi, obowiązków 1000… jak to wszystko ogarnąć? Z pomocą przyszedł mi „Świerszczyk”. Naprawdę. Jedno z opowiadań – Czary mamy – spowodowało, że się uśmiechnęłam. Mama głównego bohatera jest doskonała – nie tłucze szklanek, nie gubi zeszytów, nie rozsypuje cukru. Jej syn twierdzi, że to z pewnością jakieś czary. Kiedy pewnego dnia nic jej nie wychodzi, mąż mówi: „Nikt nie jest doskonały”. I rzeczywiście, ja też się często tak spinam, tak próbuję mieć świat dookoła świetnie zorganizowany… czasem jest tych spraw na mojej głowie za dużo. Czasem trzeba sobie po prostu odpuścić.
Jeszcze bardziej spodobała mi się notka w „Chcę wiedzieć więcej…” – „Wokół nas też żyją czarodziejki. (…) Potrafią wyczarować pyszne ciasta i fantastyczne zabawy w domu i w parku. Sprawiają, że alfabet i tabliczka mnożenia same wskakują do głowy, a stłuczone kolano przestaje boleć”. Właśnie! Jaką jestem wyjątkową osobą! Uwierzcie, że wszelkie smuty od razu mi minęły:)
Oczywiście w „Świerszczyku” znajdziemy też teksty o tradycyjnie rozumianych czarodziejkach, na przykład wiersz Rafała Witka Zaczarowany czy opowiastkę Małgorzaty Strzałkowskiej Kwiatki Irenki. Jest też instrukcja, jak zrobić filcowego nietoperza (to tak chyba obok tematu?).
PS
Cudowna okładka i wewnątrz (na wklejkach powyżej) ilustracje Joli Richter-Magnuszewskiej!!!!
Strona "Świerszczyka"
Zdrowia życzę i dużo sił, by to wszystko ogarnąć. Doskonale Cię rozumiem:) Swoją drogą przeraża mnie pomysł wysłania nas dłużej do prazy. 67 lat czynne zawodowo.... Na to mogli wpaść tylko mężczyźni. A ja mam taaaaakie plany na emeryturę;)))) Swoją drogą świetne ilustracje w nowym Świerszczyku:)
OdpowiedzUsuń